Niemand kan met absolute zekerheid de toekomst voorspellen. Toch zijn de meeste mensen nieuwsgierig wat de toekomst zal brengen. Velen zijn met hoop en vrees vervuld en wachten vol spanning af hoe alles zich zal gaan ontwikkelen. De tijd waarin wij nu leven is zorgelijk en zoals de Bijbel zegt, zullen de mensen in de tijd van het einde, angstig zijn: “…de mensen bezwijmen van vrees en angst voor de dingen die over de wereld komen.” Lukas 21:26.
Wij leven nu in een tijd waarin men zich steeds weer voor nieuwe problemen, conflicten en natuurrampen ziet geplaatst, die elkaar sneller dan ooit opvolgen. De Bijbel heeft het ons alles duidelijk voorspeld. De Bijbel heeft bewezen volkomen betrouwbaar te zijn wat betreft de onthulling van de toekomst. Alleen God kan ons de toekomst voorspellen; bij Hem is alles bekend: “Aan God zijn al Zijn werken van eeuwigheid bekend.” Handelingen 15:18 Herziene Statenvertaling. “Het vroegere, zie, het is gekomen, en nieuwe dingen kondig Ik u aan; voordat zij uitspruiten, doe Ik ze u horen.” Jesaja 42:9.
De waarde van het profetisch woord
Het profetisch woord, opgetekend in de Bijbel, is boeiend en volkomen betrouwbaar. Voor ons bestwil is het verstandig om er acht op te slaan, want het geeft zekerheid en houvast en verlicht ons levenspad. We lezen: “En wij achten het profetische woord (daarom) des te vaster, en gij doet wel, er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw harten. Dit moet gij vooral weten, dat geen profetie der Schrift een eigenmachtige uitlegging toelaat; want nooit is profetie voortgekomen uit de wil van een mens, maar, door de heilige Geest gedreven, hebben mensen van Godswege gesproken.” 2 Petrus 1:19-21.
De profetie over Tyrus
Een zeer opmerkelijke profetie werd uitgesproken over de oude stad Tyrus, de eens zo machtige wereldhandelsstad van de Feniciërs op het vasteland. Het was de profeet Ezechiël die deze profetische boodschap in opdracht van God over de stad uitsprak. Het merkwaardige is dat Tyrus niet alleen verwoest zou worden maar dat het puin van de stad in zee zou worden geworpen. Dat was wel heel bijzonder en een zeer apart aspect van de profetie. Hoe zou dit ooit in vervulling kunnen gaan? Wie zou er heil in zien om de stad geheel af te breken en al het puin in zee te werpen?
Omdat Tyrus zich tegen Jeruzalem, de stad van Gods volk, had gekeerd, sprak Ezechiël het woord des Heren over Tyrus: “Vele volken stuw Ik tegen u op, zoals de zee haar golven opstuwt. Die zullen de muren van Tyrus vernielen en zijn torens omverhalen; ook het puin zal Ik er uit wegvegen en het maken tot een kale rots. Een droogplaats voor netten zal het worden midden in de zee, want Ik heb het gesproken luidt het woord van de Here HERE… Zie, tegen Tyrus breng Ik van uit het Noorden Nebucadnezar, de koning van Babel… Uw bezit zullen zij roven en uw handelswaren buit maken, uw muren omverhalen, uw kostbare huizen afbreken, uw stenen, balken en puin in het water werpen… Ik zal u maken tot een kale rots; een droogplaats voor netten zult gij worden, gij zult niet meer worden herbouwd.” Ezechiël 26:3-5, 7, 12-14.
Zoals was voorspeld, kwam weldra de Babylonische koning Nebucadnezar en belegerde Tyrus gedurende ruim dertien jaren. Maar dat was niet het einde van Tyrus. Een deel van de stad lag aan de zee en men wist regelmatig de nodige bevoorrading binnen te varen, zodat de machtige stad niet werd veroverd maar onderworpen en schatplichtig gemaakt. De trotse stad werd echter door meerdere belegeringen gekleineerd. Tyrus werd deel van het Perzische wereldrijk, maar behield gedeeltelijke zelfstandigheid. Het is wel heel bijzonder dat de profetie over Tyrus aanvankelijk maar heel gedeeltelijk in vervulling was gegaan. De stad bestond nog steeds, terwijl de voorspelling was dat de oude stad niet zou worden herbouwd en dat haar puin in zee geworpen zou worden. Tyrus was in die jaren een uitdaging voor de voorspelde boodschap die Ezechiël in opdracht van God had gegeven. De vervulling liet wel lang op zich wachten. Zou de profetie ooit nog in vervulling gaan? Zou Tyrus ooit nog tot een kale rots in zee worden tot een droogplaats van visnetten? Het zag er niet naar uit en het leek wel heel erg onwaarschijnlijk. Intussen was er een nieuw Tyrus gebouwd op een eiland op geringe afstand van het vasteland waar het oude Tyrus was gelegen.
Nauwkeurige vervulling
Toen de grote overwinnaar, Alexander de Grote, op het toneel verscheen en overal overwinningen boekte, viel zijn oog ook op het nieuwe Tyrus, dat zich niet aan hem wilde onderwerpen. Om Tyrus via de zee te veroveren bleek niet eenvoudig omdat de Feniciërs op zee heer en meester waren. Maar hoe kon hij deze stad met zijn leger bereiken? Alexander kwam op het lumineuze idee om vanaf het vaste land een pad naar het eiland te bouwen en daarbij kwam het oude Tyrus heel goed van pas. Hij liet de oude stad door zijn soldaten slopen en het puin in zee werpen, om een dam van ruim 700 meter te vormen naar het eiland waarop het nieuwe Tyrus gevestigd was. In de maand juli van het jaar 332 v.Chr. werd Tyrus door Alexander veroverd en verwoest.
En zo is deze profetie over het oude Tyrus na lange tijd toch heel nauwkeurig in vervulling gegaan. Het nieuwe Tyrus werd op het eiland weer opgebouwd maar het oude Tyrus is, overeenkomstig de profetie, altijd verwoest gebleven als een kale rots en nog steeds een geschikte plaats voor visserlui om hun netten te kunnen drogen. De oude stad werd zelfs zo grondig weggevaagd dat de oorspronkelijke omtrek niet eens meer met zekerheid kan worden vastgesteld.
Voorspelling van de wereldrijken
Een volgende, opmerkelijke voorspelling betreft de opeenvolging van de grote wereldrijken. In het boek Daniël, tweede hoofdstuk, wordt de opeenvolging van de machtige wereldrijken beschreven in de vorm van een groot beeld dat de Babylonische koning Nebucadnezar in een nachtgezicht van Godswege had gezien. De uitleg wordt gegeven dat na het machtige Babylonische rijk, dat voorgesteld wordt met het gouden hoofd, het Medo Perzische rijk over de aarde zal regeren en vervolgens het Griekse wereldrijk van Alexander de Grote. Maar ook dit wereldrijk zou niet altijd blijven bestaan; het zou worden opgevolgd door het Romeinse wereldrijk dat daarna in tien koninkrijken uiteen zou vallen en geen eenheid zou vormen. En in de dagen van die verdeelde rijken zal de God des hemels Zijn koninkrijk oprichten, voorgesteld door een steen die zonder mensenhanden losraakt en de bestaande rijken op aarde zal verbrijzelen en de gehele aarde zal vullen als een eeuwigdurend koninkrijk. De profetie van dit nachtgezicht, wat de Babylonische koning aanschouwde, is grotendeels heel nauwkeurig in vervulling gegaan. De verschillende wereldrijken hebben hun tijd gehad en temidden van de verdeelde rijken die nu op aarde regeren, is het volgende aspect van de profetie, de oprichting van Gods koninkrijk.
Gezien de verschillende tekenen die ons in de Bijbel worden gegeven, die de tijd van het einde kenmerken, zal het niet lang meer duren of dit laatste deel van de profetie, de oprichting van Gods koninkrijk, zal zeker spoedig in vervulling gaan.
De profetie over Babylon
Echter, de specifieke voorspelling die ons in de Bijbel wordt gegeven over het Babylonische rijk, is evenals de profetie over Tyrus, heel opmerkelijk. De profeten Jesaja en Jeremia maken het woord dat de HERE over Babel gesproken heeft bekend. De profeet Jesaja profeteerde over de ondergang van Babel op het moment dat dit land nog niet eens onder de Chaldeeuwse dynastie het toppunt van haar macht had bereikt. Het was pas ongeveer een eeuw later dat Babylon wereldwijd roem en eer had verworven als een sieraad der koninkrijken.
Jesaja voorspelde onder meer: “En Babel, het sieraad der koninkrijken, de trotse luister der Chaldeeën, zal worden als Sodom en Gomorra, toen God ze onderstboven keerde; het zal in eeuwigheid niet meer bewoond worden, noch bevolkt zijn van geslacht tot geslacht; geen Arabier zal daar zijn tent opslaan, geen herders zullen daar legeren; maar hyena’s zullen er legeren en hun huizen zullen vol uilen zijn; struisvogels zullen daar wonen en veldgeesten daar rondhuppelen, wilde honden zullen huilen in de burchten en jakhalzen in de paleizen van wellust. Weldra zal zijn tijd komen en zijn dagen zullen niet verlengd worden.” Jesaja 13:19-22. En vervolgens profeteerde Jesaja: “Zo sta Ik tegen hen op, luidt het woord van de HERE der heerscharen, en Ik roei van Babel uit naam en rest, telg en spruit, luidt het woord des HEREN, En Ik zal het maken tot een bezit van roerdompen en tot waterpoelen, en Ik zal het wegbezemen met de bezem der verdelging, luidt het woord van de HERE der heerscharen.” Jesaja 14:22, 23.
De profeet Jeremia, die Babylon op het toppunt van haar glorie en macht meemaakte, profeteerde eveneens haar ondergang als Sodom en Gomorra en als woonplaats van allerlei dieren. Haar vernietiging zou absoluut zijn. Babel was niet te genezen; het zou nooit weer worden herbouwd. Jeremia 50:39, 40; 51:8, 9, 24-26, 29, 37.
Tijdens het leven van de profeet Jesaja werd de stad Babylon geheel verwoest door de Assyrische koning Sennacherib, maar al spoedig weer opgebouwd door zijn zoon Esarhaddon. Later toen Nebucadnezar koning van Babel werd, maakte hij de stad tot één der fraaiste en kostbaarste steden van de oudheid. Toen de Meden en Perzen Babylon in 539 veroverden, werd de stad niet verwoest maar tot hun hoofdstad gemaakt. Toen Babylon een halve eeuw later in opstand kwam, werd de stad gedeeltelijk door Xerxes, de Perzische vorst, verwoest. Vanaf dat moment wist Babel zich niet helemaal meer te herstellen en verloor een groot deel van haar invloed. Toch werd Babylon, dat gedeeltelijk in puin lag, nog tot een hoofdstad verheven door de welbekende Macedonische vorst Alexander de Grote die de stad in 331 veroverde. Echter gedurende al die jaren was de profetie maar zeer gedeeltelijk in vervulling gegaan. Evenals Tyrus, was ook Babylon lange tijd tot een uitdaging van wat precies was voorspeld.
Stipte vervulling op Gods tijd
Niet eerder dan onder de regering van Seleucus Nicator, één van de vier generaals die na Alexander over het oostelijke deel van het Griekse wereldrijk regeerde, verloor Babylon haar belangrijke plaats. Seleucus vestigde rond het jaar 305 een nieuwe hoofdstad aan de Tigris, die hij naar zichzelf, Seleucia, noemde en maakte daarbij gebruik van materiaal van Babylon en een deel van haar bevolking. Maar Babylon bleef nog steeds bestaan. Zou de profetie over de stad met al haar merkwaardige aspecten ooit nog in vervulling gaan? Voor maar liefst ongeveer twee eeuwen lang was Babylon nog van enige betekenis. Maar rond het jaar 20 voor Christus was Babylon grotendeels een verwoeste stad, hoewel nog steeds met een aantal inwoners. Pas gedurende de regering van de Romeinse keizer Trajanus, die van 98-117 na Christus regeerde, werd Babylon een complete woestenij. Toen Babylon tenslotte geheel in puin lag, werd het een totaal verlaten plaats en ging uiteindelijk de profetie geheel in vervulling.
Het verwoeste Babylon heeft voor velen iets geheimzinnigs. Het is een oord geworden van waterpoelen voor roerdompen; een woonplaats voor hyena’s, uilen, struisvogels en jakhalzen; een plaats waar veldgeesten vertoeven en waar geen Arabier zijn tent zal willen opslaan. Deze bijzondere aspecten van de profetie zijn nauwkeurig in vervulling gegaan. In de loop der jaren zijn er diverse reizigers en toeristen geweest, die hebben bevestigd dat de Arabieren de geheimzinnige woestenij, vaak ook vanwege bijgelovigheid, geen geschikte plaats vonden om te vertoeven en om daar hun tent op te slaan.
Het kan soms erg lang duren, maar de betrouwbaarheid en de vervulling van de Bijbelse profetieën zijn gewis. Op Gods tijd zal het zeker tot stand komen en niet uitblijven. Ook de profetieën over de tijd van het einde en over de komst van Christus naar deze aarde, zullen niet uitblijven maar getrouw in vervulling gaan. De Bijbel is absoluut een waarheidsgetrouw boek, waar we veilig en zeker op kunnen bouwen.
